Η απώλεια πρόσφυσης είναι μία από τις σημαντικότερες αιτίες τροχαίων ατυχημάτων και έτσι οι αυτοκινητοβιομηχανίες προχώρησαν στην ανάπτυξη των ηλεκτρονικών συστημάτων ευστάθειας. Οι δυνάμεις λόγω αδράνειας που ασκούνται πάνω στο αυτοκίνητο κατά την απότομη αλλαγή πορείας δημιουργούν απώλειες πρόσφυσης με αποτέλεσμα ο έλεγχος να χάνεται. Εκείνη τη στιγμή έρχεται το ESP ( Electronic Stability Program: Ηλεκτρονικό Σύστημα Ευστάθειας) να «επέμβει» σε κλάσματα δευτερολέπτου και να επαναφέρει το αυτοκίνητο στη σωστή πορεία.
Η λειτουργία του ESP «μοιράζεται» στις περισσότερες περιπτώσεις τους ίδιους αισθητήρες με το ABS και το αντισπίν, γι’ αυτί θεωρείται από πολλούς ως η μετεξέλιξη των συγκεκριμένων συστημάτων. Όταν ένας τροχός χάνει την πρόσφυση με το οδόστρωμα σημαίνει ότι η γωνιακή ταχύτητα είναι αυξημένη με τη μεταφορική κίνηση του οχήματος, άρα ο οδηγός δεν είναι σε θέση να αλλάξει την πορεία του οχήματος. Αυτό ακριβώς αντιλαμβάνονται τα οχήματα που εξοπλίζονται με ηλεκτρονικό σύστημα ευστάθειας και προκειμένου να ξανά βρεθεί πρόσφυση το αυτοκίνητο «παίρνει την κατάσταση στα χέρια του» φρενάροντας τους κατάλληλους τροχούς ή «κόβοντας» στιγμιαία την ισχύ στον κινητήριο άξονα. Πώς γίνεται, όμως, κάτι τέτοιο;
Οι σημαντικότεροι αισθητήρες που χρησιμοποιεί το ESP είναι οι αισθητήρες ταχύτητας του κάθε τροχού, ο αισθητήρας πλευρικής επιτάχυνσης και ο αισθητήρας θέσης τιμονιού. Οι τιμές που προκύπτουν, αξιολογούνται σχεδόν 25 φορές το δευτερόλεπτο από την ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του συστήματος. Σε περίπτωση που κάποια τιμή είναι αφύσικη, το αυτοκίνητο αντιλαμβάνεται ότι έχει χαθεί η πρόσφυση και επεμβαίνει φρενάροντας μεμονωμένα τους κατάλληλους τροχούς, ώστε ο οδηγός να ανακτήσει τον έλεγχο. Συνήθως η ενεργοποίηση του ESP γίνεται αντιληπτή από τον οδηγό, αλλά σε πολλές περιπτώσεις επεμβαίνει «διακριτικά» φρενάρει στιγμιαία κάποιον τροχό χωρίς να γίνεται ενοχλητικό.
Στα περισσότερα αυτοκίνητα υπάρχει επίσης, η δυνατότητα μερικής ή ολικής απενεργοποίησης του ηλεκτρονικού συστήματος ευστάθειας. Κάτι τέτοια είναι απαραίτητο σε περιπτώσεις οδήγησης με αλυσίδες στο χιόνι, ρυμούλκησης ή αγωνιστικής οδήγησης.
Συνοψίζοντας, από το 1995 που εμφανίστηκαν τα πρώτα συστήματα ευστάθειας μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι αποφεύχθηκαν 200000 τροχαία ατυχήματα μόνο στη Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που κάνει το ESP να αποτελεί το σημαντικότερο σύστημα ασφαλείας μετά τη ζώνη, ξεπερνώντας ακόμα και τους αερόσακους.